![Stanisław Wyspiański, [Czekam...]](/media/book/cover_clean/wyspianski-czekam_2GsMXGK.jpg)
Spis treści
Poniższy wiersz nie został opublikowany za życia Wyspiańskiego. Redaktor wydania, na którym oparta jest wersja Wolnych Lektur (Pisma pośmiertne, II; Kraków 1910), korzystał między innymi z rękopisów artysty, które okazały się być częściowo nieczytelne. Występujące w wierszu fragmenty ujęte w klamry oznaczają miejsca trudne do rozczytania i przez to budzące wątpliwości.
pisownia łączna i rozdzielna: gdzieindziej -> gdzie indziej; zwolna -> z wolna;
pisownia spółgłosek dźwięcznych i bezdźwięcznych: dostrzedz -> dostrzec.
[Czekam[1]…]
1
Czekam.Góry, Tęsknota Jak długo jeszcze czekać trzeba —
godzinę tylko — ale ta godzina
wystarczyć może dla mnie za dnie całe:
chciałbym być już tam — stęsknione źrenice
5wytężam w dal rozległą — gdzieś za pola
szukając twarzy kochanych — siwe gór wierzchołki
faliste — pola zielone usłane murawą,
obłane słońcem — drzewa gęste sadu,
co wznoszą swoje bogate korony
10szmaragdem liści strojne — bujne plony
chylą obwisłe gałęzie ku ziemi
co cień rzucają smugami czarnemi[2] —
gdzie miły zawsze chłód znajdą znużeni.
Darmo — to wszystko mnie już nie zachwyca:
15dusza gdzie indziej się rwie — za te wzgórza
przez lasy — łany — pola — do podnóża
świątyń strzelistą skrzydlatych wieżycą
smukłą — na szczycie chorągiewki świecą
koroną świetlną uwieńczając czoło.
20
CiszaCzemu tak cicho? — o wolałbym raczej
żeby zerwała się burza — ponura — gromowa
w uszach szatańska pieśń wichrowa
grzmiała… (oczy?) mgłą deszczu zaszły.
Niebo tak czyste — jasne — obłok płynie mały —
25czemuż taki leniwy — tak z wolna się sunie,
że ledwie dostrzec można bieg — drżę cały
z niecierpliwości — i nie jestem (w) stanie
pisać, bo zbyt powoli myśl w czyn się zamienia —
za długo mi już tego —
30ha, i dość cierpienia.
Proszę czekać...
