Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)

Przekaż 1,5%

Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS 00000 70056
Ufunduj darmowe książki dla tysięcy dzieciaków.
WIĘCEJ

Szacowany czas do końca: -
Georges Rodenbach, Klasztor flamandzki

Georges Rodenbach

Klasztor flamandzki

tłum. Bronisława Ostrowska

Spis treści

    I.
  1. II.
  2. III.
  1. Drzewo: 1
  2. Dziewictwo: 1
  3. Kwiaty: 1
  4. Modlitwa: 1
  5. Okno: 1
  6. Religia: 1
  7. Świątynia: 1
  8. Wieczór: 1
  9. Wierzenia: 1
  10. Wino: 1
  11. Zmysły: 1 2

pisownia łączna / rozdzielna: Nadwszystko > Nad wszystko

pisownia joty: kamelji > kamelii; procesyą > procesyją (dla rytmu)

fleksja: umarłem > umarłym; różowemi > różowymi; zwoływa > zwołuje; Kładną > Kładą

leksyka - pisownia ó/o: owdzie > ówdzie

interpunkcja - usunięto przecinek przed pauzą: , —

Georges RodenbachKlasztor flamandzkitłum. Bronisława Ostrowska

I.

1
W oddali cichy klasztor. Strzeliste wieżyce,
Czerwony mur grodzący, i te sine dachy —
Odbijające niebo zwierciadłami z blachy —
Ponad cichych łąk kwietnych jasne okolice.
5
Skroś[1] rzeźbione koronki, zazębień i wschodów
Wstępują w szarą oddal sen Bożego leństwa[2]
DrzewoŚwiątyniaKwiatyA niekiedy gałęzie zza muru ogrodów
Mają słodki, kapłański ruch błogosławieństwa…
W złotych napisach każde wrót klasztornych miano
10
Wokół bramic zapartych za wiatrem się słania.
Słodkie imiona, wargą szeptane wietrzaną:
Przybytek bożych kwiatów… przybytek kochania…
OknoNad wszystko ciche okna, co są jak ołtarze
Ukwiecone geranii[3] różowymi pręty[4],
15
Co w pastelowych tonów łagodnym oparze
Malują sny kwiatowe na szybie zamkniętej.
Zmysły, ReligiaOkna klasztorne! w letnie pogodne wieczory
Kuszące bielą zasłon, jak welony ślubne,
Które zdjąłbyś pod srebrne kadzielnic amfory,
20
Aby całować wargi wybrane, zalubne.
Lecz te blade kobiety, tam, w serca weselu,
Z ciałem umarłym światu w ciszę cel wygnane,
Kochają ciebie jeno, blady Zbawicielu,
Widząc niebo przez każdą twego ciała ranę.
25
O, święta ciszo starych murów wirydarza[5],
Gdzie usłyszysz li[6] szelest przesuniętej ławy,
Gdy biała rzesza kobiet w milczeniu rozważa,
Śledząc na krasnych cegłach piasku syp złotawy.
Dziewictwo, Wierzenia, ZmysłyO, niema szczęśliwości czystych dziewic zboru[7]!
30
A że zda się ich dłonie są tak nieskalane,
Że tknąć się mogą jeno białego koloru —
Czynią puchy koronek, albo hafty lniane.
Jest czar nieprzewidziany, gdy im powiesz „siostro”,
I patrzysz w płeć ich bladą, tak przezroczej bieli,
35
Na której ówdzie złote się plamki rozpostrą,
jak na matowym płatku więdnącej kamelii.
WinoNie tknął żaden proch ziemi przeczystego łona,
Bowiem źródło żywota w nich bije — weselnych,
Jako przedniego wina amfora zamkniona,
40
Co pragnie się rozewrzeć dla warg nieśmiertelnych.

II.

WieczórA gdy śmiercią wieczoru niebiosa się spłonią,
Dzwon łagodnie zwołuje na chór po nieszporze[8]
Jakby ich modły były tą jedyną wonią,
Co jest zdolna ukoić melancholie Boże.
45
Wszystko w murach klasztoru jest zmierzchem i ciszą,
Przewlekły dzwon wieczorny smętnym zewem gędzie[9],
A one idą: korną procesyją[10] mniszą —
Jako na martwej wodzie płynące łabędzie,
Kładą długie zasłony białe. Tajemnice
50
Dusz ich skwitają[11] ciche pod gromnic płomykiem:
Że gdy siwy ksiądz w kapach przechodzi kaplicę,
Śnisz ogrojce[12] dziewicze z Bożym ogrodnikiem.

III.

Modlitwa Zasię[13] zachwyt ekstazy tak łacno[14] się dzieli,
A serce w ciszy modłów ukaja[15] tak łzawe,
55
Że niejedna z nich długo w samotnej swej celi
Powtarza w letni wieczór kościelne swe „Ave”.
Stojąc w otwartym oknie, gdzie śni noc daleka,
Wznosi skrzydlatą jeszcze zasłonami głowę,
I długo w noc tęsknymi oczyma przewleka
60
Rozmodlonych gwiazd złotych ziarna różańcowe.

Przypisy

[1]

skroś (daw.) — przez, poprzez, na wskroś. [przypis edytorski]

[2]

leństwo — poddaństwo, lenno, zależność wasala od seniora. [przypis edytorski]

[3]

gerania — dziś: geranium. [przypis edytorski]

[4]

pręty — dziś popr. forma N. lm: prętami. [przypis edytorski]

[5]

wirydarz — dziedziniec klasztorny a. ogród wewnątrz murów budynku, otoczony krużgankami. [przypis edytorski]

[6]

li (daw.) — tylko, jedyne. [przypis edytorski]

[7]

zbór — tu: zgromadzenie zakonne. [przypis edytorski]

[8]

nieszpór — tu: wieczorna modlitwa z brewiarza. [przypis edytorski]

[9]

gędzie — tu: gada, woła. [przypis edytorski]

[10]

procesyja — dziś popr. forma: procesja (tu użyta daw. forma dla zachowania rytmu wiersza). [przypis edytorski]

[11]

skwitać — tu: zakwitać, rozkwitać; kwitnąć. [przypis edytorski]

[12]

ogrojec (daw.) — ogród. [przypis edytorski]

[13]

zasię (daw.) — a, zaś. [przypis edytorski]

[14]

łacno (daw.) — łatwo. [przypis edytorski]

[15]

ukajać — dziś popr.: koić. [przypis edytorski]

x