Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 477 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Przekaż 1,5%

Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS 00000 70056
Ufunduj darmowe książki dla tysięcy dzieciaków.
WIĘCEJ

Szacowany czas do końca: -
Jan Kochanowski, Pieśni, Księgi pierwsze, Pieśń XIV (Patrzaj, jako śnieg po górach sie bieli...)
Pieśń XV (Nie za staraniem ani prze mą sprawę...) → ← Pieśń XIII (O piękna nocy nad zwyczaj tych czasów...)

Spis treści

      Jan KochanowskiPieśni, Księgi pierwszePieśń XIV[1][2]

      1
      Patrzaj, jako śnieg po górach sie bieli,
      Wiatry z pułnocy[3] wstają,
      Jeziora sie ścinają,
      Żorawie, czując zimę, precz lecieli.
      5
      Nam nie lza, jedno[4] patrzać też swej rzeczy:
      Niechaj drew do komina,
      Na stół przynoszą wina,
      Ostatek niechaj Bóg ma na swej pieczy.
      Przypadków dalszych żaden z nas nie zgadnie;
      10
      I prózno myślić o tym,
      Co z nami będzie potym;
      W godzinie[5] wszystko Bóg wywróci snadnie[6].
      Krótki wiek długiej nadzieje nie lubi.
      Niechaj nie schodzi cało,
      15
      Coć sie do rąk dostało[7];
      Za to, co ma być, żaden ci nie ślubi[8].
      Jeleniom nowe rogi wyrastają;
      Nam, gdy raz młodość minie,
      Już na wiek wiekóm ginie,
      20
      A zawżdy[9] gorsze lata przypadają.

      Przypisy

      [1]

      Ks. 1, Pieśń XIV — pieśń jest parafrazą ody Horacego (Carmina I 9) noszącej tytuł Ad Thaliarchum (Do Taliarcha). [przypis redakcyjny]

      [2]

      W przypisach gwiazdką oznaczono wyrazy, które są używane do dziś, ale których znaczenie w Pieśniach jest odmienne od znaczenia obecnego. [przypis edytorski]

      [3]

      z pułnocy — daw. ortografia; dziś: z północy. [przypis edytorski]

      [4]

      Nam nie lza, jedno (starop.) — jedyne, co możemy zrobić to. [przypis redakcyjny]

      [5]

      w godzinie — w jednej chwili. [przypis redakcyjny]

      [6]

      snadnie (starop.) — łatwo, bez trudu. [przypis redakcyjny]

      [7]

      Niechaj nie schodzi cało, / Coć sie do rąk dostało — bierz, co ci wpadło w ręce. [przypis redakcyjny]

      [8]

      ślubić — zaręczyć. [przypis redakcyjny]

      [9]

      zawżdy (starop.) — zawsze. [przypis redakcyjny]

      x