Spis treści
Pieśń o Narodzeniu Pańskim (Bóg się rodzi…)
1
Pan niebiosów obnażony,
OgieńOgień krzepnie, blask ciemnieje,
Ma granice nieskończony[2];
5Wzgardzony, okryty chwałą,
Śmiertelny, Król nad wiekami;
A Słowo Ciałem się stało
I mieszkało między nami[3].
10
Bóg porzucił szczęście twoje,
Wszedł między lud ukochany,
Dzieląc z nim trudy i znoje[5];
Niemało cierpiał, niemało
Żeśmy byli winni sami,
15A Słowo Ciałem się stało
I mieszkało między nami.
BiedaW nędznej szopie urodzony,
Żłób Mu za kolebkę dano;
Cóż jest, czym był otoczony?
20Bydło, pasterze i siano.
Ubodzy! Was to spotkało,
Witać Go przed bogaczami,
A Słowo Ciałem się stało
I mieszkało między nami.
25
Cisną się między prostotą[7],
Niosąc dary Panu w dani[8]:
Mirrą[9], kadzidło i złoto;
Bóstwo to razem zmieszało
30Z wieśniaczymi ofiarami,
A Słowo Ciałem się stało
I mieszkało między nami.
Błogosławieństwo, OjczyznaPodnieś rękę, Boże Dziecię!
Błogosław krainę[10] miłą,
35W dobrych radach, w dobrym bycie,
Wspieraj Jej siłę Swą siłą,
Dom nasz i majętność całą,
I Twoje[11] wioski z miastami!
A Słowo Ciałem się stało
40i mieszkało między nami.
Przypisy
[2]
Ma granice nieskończony — cała pierwsza strofa kolędy składa się z paradoksów (zdań wewnętrznie sprzecznych), by podkreślić wyjątkowy charakter narodzin Jezusa. [przypis edytorski]
[3]
A Słowo Ciałem się stało I mieszkało między nami — por. prolog Ewangelii św. Jana, 1,14: A Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas. [przypis edytorski]
[4]
ziemiany — dziś popr. forma B. lm: ziemian; mieszkańców ziemi. Sens całej linijki: Niebo, kogo traktujesz lepiej niż mieszkańców ziemi. [przypis edytorski]
[9]
mirrą — dziś popr. forma B. lp: mirrę; mirra: wonna żywica używana w charakterze kadzidła lub pachnidła. [przypis edytorski]
Proszę czekać...
