Spis treści
(…) I wierzyć w radość mych cieni i w oczu mych obcowanie: (…) -> (…) I wierzyć w radość mych cieni, i w oczu mych obcowanie: (…)
(…) Porozumiewał się z piersią, jak z pełną pieszczot mogiłą, — (…) -> (…) Porozumiewał się z piersią, jak z pełną pieszczot mogiłą — (…)
Czy czujesz moje pieszczoty i pocałunki i radość? -> Czy czujesz moje pieszczoty i pocałunki, i radość?
Trzy różeRok nieistnienia
1
Śmierć, PrzemijanieNadchodzi rok nieistnienia, nadchodzi straszne bezkwiecie,
W tym roku wszystkie dziewczęta wyginą, niby motyle.
Ja pierwsza blednę samochcąc i umrzeć muszę za chwilę —
I już umieram — o, spojrzyj! — i już mnie nie ma na świecie!
5
Ucz się pożądać mej śmierci, ponętne pieścić nietrwanie,
Całować mrzonkę, co dla cię kształt ust czerwonych przybiera,
I wierzyć w radość mych cieni, i w oczu mych obcowanie:
Nie widzi, jeno[1] obcuje ten, co naprawdę umiera.
Miłość silniejsza niż śmierć, Pocałunek, CiałoUczył się kochać umarłą, pieścił dłoń, której nie było,
10Całował oczy zamknięte, każdą powiekę z osobna,
Porozumiewał się z piersią, jak z pełną pieszczot mogiłą —
Ale nie wiedział, co czuła, bo nazbyt była zagrobna[2].
Miłość, Tęsknota, ŚmierćCzy czujesz moje pieszczoty i pocałunki, i radość?
Czyli[3] nie bolą cię mroki i nieistnienia nadmiary?
15O, wyznaj wszystko do końca, uczyń tęsknocie mej zadość,
Zadrżyj z miłości pośmiertnej, jeślić dostępne jej czary!
Czemuż tak wątpisz o zmarłej? Wszak już do cudów nawykam,
Miłości jestem posłuszna i szczęściu się nie opieram!
I czuję twoją pieszczotę, i coraz bardziej zanikam,
20I czuję twe pocałunki, i coraz bardziej umieram.
Proszę czekać...
