Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 474 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Przekaż 1,5%

Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS 00000 70056
Ufunduj darmowe książki dla tysięcy dzieciaków.
WIĘCEJ

Szacowany czas do końca: -
Wincenty Korotyński, Czem chata bogata, tem rada, Wicinnik w jesień
Sen na jawie → ← Bramin u kresu żywota

Spis treści

    1. Podróż: 1
    2. Ślub: 1

    Wincenty KorotyńskiCzem chata bogata, tem radaWicinnik[1] w jesień

    1
    Wiej no, wietrze! a żwawiej do góry[2]!
    Leć, wicino[3], skrzydłami ptasiémi!
    Niebo czyste, a woda — lusterko;
    Za górami usnęły gdzieś chmury.
    5
    Tak! — o! tak mi, udatna tancerko!
    Ciebie liną przywiążą do ziemi,
    Mnie do sioła wypuszczą ze swémi.
    Wiej no, wietrze, a żwawiej do góry!
    PodróżPoraż tobie do domu, biedacze!
    10
    Dosyć mijać nieznane ci sioła.
    Dosyć zimną popijać śnieżnicę,
    Dosyć jadać nie swoje kołacze,
    Dosyć patrzeć na obce dziewice!
    Swoja ziemia i swoja… cię woła;
    15
    Toż to będzie podarkiem wesoła!
    Pora tobie do domu, biedacze!
    Żeby tego doczekać się ranka!
    Mam podarki prześlicznej postaci:
    Dla kościoła butelka tu wina,
    20
    Dla sąsiada luleczka[4] drapianka,
    Dla jedynej haftowana chuścina,
    I z magnesem krzesiwka dla braci —
    Wszystko dobre i cło się nie płaci… [5]
    Żebyż tego doczekać się ranka!
    25
    Wiej no, wietrze, a żwawiej do góry!
    Leć, wicino, skrzydłami ptasiémi:
    Całą zimę odpoczniesz w przystani!
    Ja mój smutek rozbiję ponury:
    ŚlubBłożej będzie i dla mnie, i dla niéj,
    30
    Kiedy święty nasz ojciec Jeremi
    Złączy dwoje słowami Boskiémi…
    Wiej no, wietrze, a żwawiej do góry!

    Przypisy

    [1]

    wicinnik — człowiek ciągnący pod prąd w górę rzeki wicinę, tj. statek rzeczny służący do transportu towarów. [przypis edytorski]

    [2]

    do góry — pod prąd rzeki. [przypis edytorski]

    [3]

    wicina — statek rzeczny służący do transportu towarów. [przypis edytorski]

    [4]

    lulka — fajka. [przypis edytorski]

    [5]

    cło się nie płaci — prawo komorne [tj. celne — Red.WL] pozwala wicinnej czeladzi przeprowadzić niektóre drobne przedmioty, dla siebie samego przeznaczone, bez opłaty cła podług ustanowionej taryfy. [przypis autorski]

    x