Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 473 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Przekaż 1,5%

Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS 00000 70056
Ufunduj darmowe książki dla tysięcy dzieciaków.
WIĘCEJ

Szacowany czas do końca: -
Władysław Bełza, Katechizm polskiego dziecka (zbiór), Do polskiego chłopięcia
Do polskiej dzieweczki → ← Modlitwa polskiego dziewczęcia

Spis treści

    1. Bieda: 1
    2. Bóg: 1
    3. Duma: 1
    4. Dziedzictwo: 1
    5. Historia: 1
    6. Polak: 1
    7. Polska: 1 2
    8. Własność: 1

    Władysław BełzaKatechizm polskiego dzieckaDo polskiego chłopięcia

    1
    Polak, Polska, Historia, Dziedzictwo, Bieda, DumaNie płacz, nie płacz synku drogi,
    Żeś na ziemi swej ubogi!
    Że nie miecz ci ani radło[1],
    Lecz tułactwo[2] w doli padło[3],
    5
    Żeś łzy tylko i cierpienia,
    Odziedziczył z twego mienia[4].
    Przez Bóg żywy, to fałsz, dziecię!
    Naprzód wziąłeś na tym świecie
    To, co rodu twego znakiem:
    10
    Imię zacne, żeś Polakiem.
    A czy wiesz ty, ile cześci[5],
    Krwi i chwały w nim się mieści?
    Czy wiesz, jaka to poczciwa[6]
    Duma wzrusza twe serduszko,
    15
    Gdy z usteczek ci się zrywa:
    To Batory[7]! To Kościuszko[8]!
    Urodzajna twoja rola,
    Zbożem śmieją ci się pola,
    Lasy twoje echa głuszą,
    20
    Owce wełną ci się puszą,
    A jesienią na jabłoni,
    Owoc się jak szkarłat płoni,
    Że zostaje na przychówek[9]
    I na zimę, i przednówek[10].
    25
    A więc nie płacz, synku drogi,
    Żeś na ziemi swej ubogi;
    Bo z twych łanów, w dawne lata
    Tyś spichlerzem[11] był pół świata,
    Dzieląc wszystkich pod swym niebem
    30
    Równo sercem jak i chlebem.
    Sól z Wieliczki brałeś hojnie,
    Złoto w dani lub na wojnie,
    A na pługi i do zbroi,
    Szło żelazo z ziemi twojéj,
    35
    I starczyło z twojej gleby,
    I na zbytek, i potrzeby.
    Bóg, Polska, WłasnośćWięc pogodnym patrz mi licem,
    Boś ty skarbów tych dziedzicem!
    I rąk nie łam z próżną troską…
    40
    Wróci Bóg, co przemoc wzięła!
    W sprawiedliwość wierzmy boską:
    Jeszcze Polska nie zginęła!

    Przypisy

    [1]

    radło — narzędzie rolnicze służące do spulchniania gleby. [przypis edytorski]

    [2]

    tułactwo — wygnanie, błąkanie się, emigracja. [przypis edytorski]

    [3]

    w doli padło — przypadło w udziale jako los. [przypis edytorski]

    [4]

    mienie — własność, posiadane dobra. [przypis edytorski]

    [5]

    cześci — D. lp od wyrazu: cześć (tzn. szacunek); dziś: czci. [przypis edytorski]

    [6]

    poczciwy — tu: godny czci, zasługujący na szacunek. [przypis edytorski]

    [7]

    Batory, Stefan (1533–1586) — właśc. Istvan Bathory, książę Siedmiogrodu, od 1571 król Polski, a od 1576 wielki książę litewski; poślubił Annę Jagiellonkę, córkę Zygmunta I Starego, ostatnią przedstawicielkę Piastów na polskim tronie. Jeden z najwybitniejszych polskich królów elekcyjnych. [przypis edytorski]

    [8]

    Kościuszko, Tadeusz (1746–1817) — generał wojsk pol. i amer., Najwyższy Naczelnik Siły Zbrojnej Narodowej podczas insurekcji 1794 r. [przypis edytorski]

    [9]

    na przychówek — tu: na przechowanie. [przypis edytorski]

    [10]

    przednówek — okres przed nowymi zbiorami, przypadający zwykle pod koniec zimy, na przedwiośniu; spożywano wtedy resztki zapasów jedzenia z poprzedniego roku, zanim można było zebrać pierwsze plony w roku nowym. [przypis edytorski]

    [11]

    spichlerz — budynek służący do przechowywania ziarna zbóż, magazyn, z którego można w razie potrzeby czerpać zboże do spożycia lub zasiewów; tu w znaczeniu przenośnym, jako określenie całego państwa zasobnego w zboże i mogącego udzielać tych zasobów innym. [przypis edytorski]

    x