Spis treści
Tysiąc ubolewańtłum. Napierski Stefan
1
A nie odnalazłem mych łez.
PrzemianaOngi, gdy podchodziłem ku przedmieściom ubogim i białym,
Płakałem, że aż mgłą zachodziły drzewa.
5Tym razem wszystko jest szpetne, drzewa chude i karłowate zielenie,
Cudzoziemcem wchodzę pomiędzy kamienie,
LiteratPrzyjaciele moi z Paryża, których kocham, którym podziękę oddaję
Za umiejętność pisania książek, niszczą gaje,
Gdzie indziej, z dala od świerków chudych, unosząc myśl moją smutną
10I szczęśliwą, że unoszona jest zarówno.
Raczej jestem z marmuru i nic nie przenika.Sztuka To miłość
Sztuki, która tak mnie samego nieczułym uczyniła,
Że już nie szlocham, kiedy przez mój kraj kroczę.
Jestem nieznajomy: żem znienawidzony się lękam.
15Ci ludzie nowi, co o mnie nie wiedzą, że mnie nienawidzą, o to się kłopocę
I nie mam już dla nich miłości: a to jest męka.
Przypisy
Proszę czekać...
