Spis treści
Do Zosie
1
Łzy, Los, Kondycja ludzka, SzczęścieNie psuj niepotrzebnemi łzami wdzięcznych oczy!
Nic to, że się obrotne koło czasem toczy
Fortuny niespokojnej nie wedle twej wolej[1]:
Nie nędza to w społecznej[2] być [z] światem niewoli.
5
Człowieka tak szczęsnego na świecie nie było,
Któregoby nieszczęście w niwczem[3] nie ruszyło:
Niebieskich to duchów stan; u nas, tu na ziemi,
Wesołe się mieszają sprawy z troskliwemi.
Na to pomniąc[4], frasunkiem nie psuj głowy sobie:
10Przyrodzenie fortuny, nie gniew szkodzi tobie;
Lecz, jak przyjacielowi, tak też jej rozumiej,
Prócz frasunku[5] postępki takie znosić umiej.
Strzeż się, by cie fortuna niewdzięczną nie znała,
Która cie z młodości twej prawie piestowała
15I tak ci wiele dobra samej użyczyła,
Na któremby przestało ludzi szczęściu siła[6].
Czas, LosA też nie wiem, skąd żałość ta na cie przychodzi;
Wszak się twemu staraniu wedle myśli wodzi.
Przestań jeno, gdy tak chce mieć fortuna, na tem,
20A to, czego ty żądasz, przydzie snadnie za tem.
Praca, SzczęścieCzego rok nie mógł sprawić, to godzina sprawi;
A dłużej trwa to, co się z więtszą pracą stawi.
Co też wiesz, jeśli temu szczęście nie folguje?
Aby wdzięczniejsze było, lekko postępuje.
Przypisy
[1]
wolej — woli; dawn. D. l. p. rzeczowników r. ż. z osn. spółgł. podniebienną, używany w w. XVI obok D. z końcówką na –e. [przypis redakcyjny]
[5]
Prócz frasunku — bez frasunku, nie martwiąc się; u Sępa Szarzyńskiego często prócz oznacza: bez. [przypis redakcyjny]
[6]
siła — wielu; znaczenie frazy: na którym [to szczęściu doznanym w młodości] wielu ludzi by poprzestało. [przypis edytorski]
Proszę czekać...
