Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)

Przekaż 1,5%

Przekaż 1,5% podatku na Wolne Lektury KRS 00000 70056
Ufunduj darmowe książki dla tysięcy dzieciaków.
WIĘCEJ

Szacowany czas do końca: -
Krzysztof Kamil Baczyński, 1942, 1943, 1944, Obozy
Deszcze → ← Co jest we mnie

Spis treści

    1. Miłość: 1
    2. Ojczyzna: 1
    3. Samotność: 1

    Krzysztof Kamil Baczyński1942, 1943, 1944Obozy

    1
    Gdy na niebo wieczorne spienione gwiazdami
    wypływa ciężki okręt,
    a siwi marynarze wysoko nad nami
    sieci spuszczają w dół,
    5
    my jesteśmy tam w dole jak dzieci samotne,
    co zrywają jagódki z umarłego krzewu
    gorzkie i czarne, gorzkie i czarne owoce,
    kiedy nad nami stoją dni i noce,
    ciemności szumi drzewo.
    10
    Błogosławimy dni mleczne i krowie
    i cień lipowy, i liści lot,
    i krew, co płynie po ściętej głowie,
    my zawsze pewni, zawsze gotowi
    na sąd: co dobro, zło.
    15
    Błogosławimy straszne pociągi
    odjeżdżające w smutek bez granic —
    — z nich jęk jak dym. — To jadą ranni,
    uczuć skręcone kabłąki.
    OjczyznaBłogosławimy pola bitewne
    20
    i mądrość ludów, i mądrość maszyn,
    krzywdy i wiary, i żale rzewne.
    Grozo! Ojczyzno nasza!
    Wtedy jesteśmy jak dzieci samotne,
    a oczy ciemne i drapieżne są,
    25
    kiedy zapuszcza sieci ciężki okręt
    i chwyta nas za fale wyciągniętych rąk.
    Dźwigaliśmy brzemiona, broń czarną dźwigali
    i śpiąc w obozach dusz wspólnych i ciemnych,
    takeśmy z wolna pozapominali
    30
    snów — nie daremnych,
    że uchwyceni przez sieci rybacze,
    porwani w górę i rzuceni obok,
    słyszymy: ziemia pokonana płacze,
    ale nie śpiewa zwycięski obłok.
    35
    Miłość, SamotnośćPróżne[1] miłości były nasze ciała,
    bo nie dość było pokochać gromadzie
    tą rozdzieloną na tysiąc miłością,
    co nas prowadzi.
    O, bo i nie dość było kochać jedno,
    40
    i tak czujemy, ziemi oddaleni,
    jak nas rozdziera ogromna samotność —
    nieba powolne milczenie.

    19, 20 II 43 r.

    Przypisy

    [1]

    próżny — tu: pozbawiony. [przypis edytorski]

    x