Charles Baudelaire Kwiaty zła Śmierć nędzarzy tłum. Antoni Lange

Śmierć jest jedynym blaskiem w mrokach życia kiru:

To jedyny cel życia, nadzieja, podpora,

Pociecha i wzmocnienie. Czara eliksiru,

Która nam daje siłę iść aż do wieczora.

To słońce, co przez burze — i śniegi — i nędze

Na czarnym widnokręgu promieniście świta —

Jest to sławna gospoda zapisana w księdze,

Gdzie wszyscy będą jedli i pili do syta.

To anioł, który trzyma w dłoniach magnetycznych —

Potęgę snu — i dary widzeń ekstatycznych,

I który ściele łoża obdartym żebrakom.

Chwała bogów; spiżarnia mistyczna — słoneczna —

Sakwa nędzarza; jego ojczyzna odwieczna

I wrota ku nieznanym cichych niebios szlakom. —